Ben je ooit schoonheid beschaamd geweest?

Iedereen praat over het lichaam shaming-het verschijnsel dat anders aardige mensen nemen het op zich om een ​​oordeel te vellen over wie zij achten in de behoefte van een lidmaatschap van de sportschool (te vet) of een vette cheeseburger (te mager).

Maar hoe zit het met schoonheid shaming? Het is een ding, ook, en het is waarschijnlijk al overkomen. Het heeft niets te maken met uw gewicht, hoewel de onvoorbereide opmerking van uw schoonheidsspecialiste over de conditie van uw cellulitis zou kunnen geven u pauzeren. Maar nee, het is meer te maken met esthetiek, en ironisch genoeg, het komt uit de zeer persoon die u betaalt om u kijken (en voelen) beter. Uw huid is te gerimpeld! Uw scheenbenen zijn zo behaard! Je nagelriemen zijn defect! Waarom kun je niet MEER PERFECT?

Zij mogen niet ronduit zeggen dat, natuurlijk, maar het is de onderliggende boodschap dat je naar huis met een, 30 €, 60 €, 90 € armer. Wat de.? Ik weet niet waarom mensen niet praten over dit. Misschien is de shaming is zo slecht dat mensen in stilte beschaamd en schuldig voor het bezitten van een dergelijke verschrikkingen als borstelige wenkbrauwen, eelt en acne blijven. (Alle dingen die laatste keer dat ik keek, waren volkomen normaal voor volwassen vrouwen.)

De enige schrijver die vertelt over dit ish is columnist van The Guardian Hadley Freeman. Ze schreef dit boek, dat is een geweldige lezen:

De betekenis van de zonnebril: En een Gids voor nagenoeg alles Fashionable door Hadley Freeman, bij Amazon.ca en Amazon.com

Het gaat niet alleen om schoonheid, maar er zijn een paar zeer bevredigend passages, zoals deze:

“Het mooie therapeut is een soort van de mensheid wreder dan assistent van een gynaecoloog (" Ik beloof dit kan geen kwaad. Je mag echter het gevoel wat ongemak...”), en we hebben allemaal onze eigen horror verhaal. Een vriendin vestigde zichzelf tot een onschadelijk massage alleen aan de giechelende observatie, hoor “Oh! Very pimply!” een ander ging voor een gezichtsbehandeling, en aangezien de facialist nauw tuurde naar haar huid vroeg ze mijn vriend, “Dus, hoe oud ben je? Drieënveertig ? vijfenveertig?”overschatten door bijna een decennium.”

Rechts? Een soort van diplomatie / interpersoonlijke vaardigheden Natuurlijk moet verplicht zijn voor deze mensen voordat ze losgelaten op het publiek. Dat, denk ik, is bijna belangrijker dan wat ze weten over stomen en exfoliërende.

Ik vond ook dit in een recente column Hadley Guardian van eerder dit jaar.

"Ik was een van die baby's geboren met cellulitis, een met kuiltjes overal maar op mijn bolle wangen. Maar voor jaren, ik eerlijk gezegd niet schelen. Misschien was het omdat ik was zo neurotisch over elk ander aspect van mijn lichaam in mijn tienerjaren en jaren '20 dat ik gewoon niet de ruimte in mijn ziel te denken over iets dat ik sinds ik geboren was. Maar dan, ongeveer een jaar geleden had geleefd, ik heb mezelf getrakteerd op een massage en de masseuse nam het op zich om slagen voor een bijzonder harde commentaar op de toestand van mijn cellulitis, dat was inderdaad groeit met een snelheid rond mijn lichaam doet denken aan de demonische fabriek in The Little Shop of Horrors. Nu, natuurlijk, het fenomeen van de schoonheidsspecialisten maken wrede opmerkingen over lichamen van hun klanten is bekend. Misschien is het omdat de therapeuten zijn zo gewend aan staren op de lichamen van de mensen dat ze vergeten anderen zijn niet helemaal zo verhard om dergelijke beady-eyed controle en plain-sprekende oordeel. Of misschien is het omdat ze weten dat als hun klanten meer inse gemaakt genezen, zullen ze meer geld uitgeven aan meer behandelingen. Wie kan echt zeggen?"

Ik weet niet of ik ben cynisch genoeg om te geloven dat ze eigenlijk willen ons onzeker als een verkoop truc te maken. Ik heb echter, denk dat een heleboel mensen in deze business gewoon niet beseffen hoe hypergevoelige veel (de meeste?) Vrouwen zijn om elke zweem van schoonheid oordeel. Doe wat van hen uitstappen op het shaming? Ik weet het niet. Kan zijn.

Een van de ergste shamings die ik ooit heb gehad van een wenkbrauw dame die me het gevoel dat dit:

Het was een tijdje geleden dat ik in staat om een ​​afspraak te maken was geweest en ik zei dat ik moest een speciale gebeurtenis te gaan met mijn iets voller dan gewenst wenkbrauwen. Ze trok van me weg als een uitdrukking van afgrijzen vertroebeld over haar gezicht, en zei: "Je hebt eigenlijk ging er met die wenkbrauwen?!?!?"

Um, ja. Ik denk dat ik mezelf heb sequestered thuis met mijn lelijke wenkbrauwen. Ik bedoel, eerlijk gezegd! Wenkbrauwen zijn belangrijk, maar laten we wat perspectief hier.

Ik krijg ook veel ongevraagd advies over hoe ik beter zou zijn als ik gezichtsbehandelingen te krijgen. Ik heb een hele tirade over de reden waarom ik denk niet dat ze de moeite waard in de eerste plaats geschreven, maar dat betekent nog niet eens alle shaming dat gaat over onder andere (en wordt een beauty editor voor jaren heb ik meegemaakt ton van het). Tenzij ik ga een schoonheidsspecialiste ik al weet en comfortabel voelt (zoals mijn vaste klant in Dermalogica), ben ik altijd gevuld met angst op te hoeven mezelf uit te leggen aan een nieuw iemand. Zij vragen u altijd wat u gebruikt op uw huid-en wat er ook gebeurt, het is niet goed genoeg.

En God u helpen als u een verstopte poriën, puistjes, fijne lijntjes of pigmentatie. Ik herinner me een gezichtsbehandeling kreeg ik een paar jaar geleden, toen ik was bezig met een reiniging door mijn natuurgeneeskundige. De detox spul had ze me op me uit te breken een beetje, en de facialist eigenlijk impliciet ik zou moeten bellen mijn arts voor Accutane. (Ze was misleidend en belangrijker nog, geen dokter. Ik ben vooral gevoelig als mensen dingen die je lever te vernietigen aanbevelen.)

Ik heb zelfs gegaan in voor de diensten waar ze je oordeelt zelfs voordat je in de behandelkamer. Dit gebeurde toen ik een zuurstof gezichtsbehandeling vorig jaar kreeg. Ik zat in de lobby, wachten tot het tijd was voor mijn afspraak te beginnen was, en iemand kwam naar buiten en bood me een jus d'orange. Ik aanvaard en werd nipt rustig toen mijn schoonheidsspecialiste eindelijk gekomen en onder haar adem gaat, "Suiker, suiker, suiker." Wat impliceert dat er iets mis met mijn gezicht was zeker te wijten aan deze afschuwelijke suiker Ik dronk dat ze bood me in de eerste plaats. HALLO? (Ze was onwetend, hoe dan ook. Is niet niks mis met fructose.)

En dat brengt me naar dermatologen. Nu dat ze liever u jack met Botox en vuller € in plaats van het behandelen van mollen en dergelijke, het oordeel in overvloed aanwezig. Je begint te voelen als ze je zien als volgt uit:

Een van de eerste schoonheidswedstrijd gebeurtenissen die ik bijwoonde als een newbie beauty editor was op het kantoor van een dermatoloog, waar ze de pers gaven gratis consulten. En door middel van overleg, ik bedoel het zaaien van twijfel over de conditie van uw huid. Ze keek me aan en gebaarde naar mijn nasolabiaalplooien (zie behulpzaam grafiek hierboven), en zei: "Hebben deze moeite je?"

Dat deden ze niet, maar zeker zij NU DOEN. Thanks a lot, dame!

Interessant, ik vind dat het de degenen zoals die, die je je oude en gerimpelde voelen, die overdrijven op de injectables. (In deze stad, begin je te weten te komen wie gaat waar ze hun "werk" gedaan te krijgen.) De beste en meest natuurlijk ogende resultaten zijn van degenen die je nooit vertellen wat je nodig hebt, en onder te behandelen in plaats van het maken van je in een smolt-up freeze gezicht.

Spray leerlooiers, verrassend, zijn enkele van de meest rechterstoel vrije mensen die ik ooit heb ontmoet. Dat is raar, want je zou denken dat die daar naakt het ergste shaming van al zou roepen. Ik denk dat het komt omdat de dienst niet impliceren dat je hulp nodig hebt op geen enkele manier, terwijl een gezichtsbehandeling, ontharing dienst of dermatoloog bezoek uitnodigt "nuttige" suggesties die over als judgey kan komen.

De beste en het oordeel-free piepgeluiden, echter, zijn kappers. Vooral mannelijke kappers. Je vertelt ze je grijze haren? Ze zeggen: "Wat grijze haren? Je bent gek!" Je gaat voor een wortel touch-up en ze vertellen hoe mooi je bent. In plaats van het krijgen van geoordeeld-voor alles wat-je krijgt complimenten in overvloed en lopen outta er gevoel als een miljoen dollar. Het is het beste.

(Dit is, natuurlijk, als je de juiste een-een met wie je je leven Cut and Life kleur kan geven heb gevonden.)

Serieus, ik dank God voor mijn mannelijke hairstyling duo, want anders zou mijn gevoel van eigenwaarde ernstig in het gedrang komen van al deze schoonheidsbehandelingen! De anderen, goed, ik ook nooit meer terug gaan of als ze echt goed in wat ze doen-ik gewoon rustig lijden.

Nu, een paar kanttekeningen. Zoals altijd, ik heb het niet over ALL schoonheidsspecialisten / dermatologen / kapsters, etc. Dat zou belachelijk zijn. Natuurlijk zijn er goede degenen, die niet je je ongemakkelijk of beschaamd voelen. En soms, het shaming wordt verdiend! Mijn nagel dame houdt altijd om me te vertellen over de mensen die naar haar voor Braziliaanse wassen en laten we zeggen, niet over de nodige hygiënische maatregelen niet voor te bereiden. (Dat is gewoon onbeschoft!) En ik heb horrorverhalen gehoord van pedicure mensen over vrouwen die zich laten zien met een pond van vuil onder hun lange teennagels. Ew, ew, ew.

Maar ik denk schoonheid shaming is een echte ding, en een reëel probleem. Er is een verschil tussen het geven van iemand uw mening / advies wanneer gevraagd, versus het aanbieden van ongevraagde opmerkingen over dingen die de persoon niet kan (of niet wil laten) veranderen. “De constante zeurende gevoel dat er iets mis is met de manier waarop je kijkt... Kan chip weg bij het gevoel van eigenwaarde in diepe, langdurige manieren, '' zegt schrijver Kate Fridkis in dit artikel, dat is meer informatie over het gewicht, maar ik denk van toepassing is op de algemene uiterlijk, ook.

Ik zeg het niet graag, maar ik heb het gevoel dat de beslissing wordt zo veel slechter afkomstig van een vrouw dan een man. Heeft het te maken met dit fenomeen? Hebben vrouwen bewust of onbewust elkaar willen omlaag te brengen?

Laten we praten over weten:

Heb je ooit al schoonheid beschaamd? Is het meer van een vrouwelijke ding of is het afhankelijk van hun vakgebied? Hoe ga je om met iemand die beschaamt je-weet je spreken of gewoon nooit meer terug te gaan?